Spodnie z bawełny :)

Ile ja tych spodni uszyłam, rurki z przeszyciem i skośne kieszenie po bokach, śniły mi się w nocy, zamki i paski obszycia kieszeni, rano wstawałam i chciałam odszyć tak samo. 

 Wiem jedno forma przerobiona i dopasowana do wymiarów, musi jeszcze być dograna do materiału. Rodzaj materiału też wymaga poprawki w formie, jeżeli ma więcej lycry to trzeba zrobić mniejsze zapasy na szwy i więcej zaszyć po bokach, bo i tak będziemy zwężać po dwóch tygodniach czyli kilku praniach. 

Choć podobno mam obsesję na punkcie prania, raz założone(przebieram się w ciągu dnia, sytuacje tego wymagają), nie nadaje się do powtórnego założenia i ląduje w praniu. Wiem, że czyste nie ma plam ani śladów noszenia ale było przy ciele, ale nie trzeba chyba wyliczać ile razy prysznic bywa normą.

Ale podobno to obsesja, dobrze że taka, mało szkodliwa. 

Fason spodni należy do moich ulubionych ile razy rozkładam materiał i powtarzam sobie, tym razem szersze i zupełnie inne, no ale .......pochodzę sobie nad materiałem, pooglądam, podumam i ..................skroję wąskie 7/8. 

Jeden plus, przynajmniej wiem, że będę w nich chodzić. 

Materiał kupiłam w styczniu, nie ma go już w ofercie u NATANA i bardzo żałuję bo chciałam dokupić na wdzianko, coś w stylu marynarki ale muszę poczekać, może jeszcze się pojawi. 

Burda 2/2014, model 129.

Szyję je na pamięć i uwielbiam w tym modelu chodzić, miałam już z tej formy kilkanaście par, co prawda, uległy zniszczeniu, co roku doszywam kolejne i cieszę się nimi jak czymś najnowszym. 

Niby nowość !!!

Do spodni doszyłam bluzkę, jak to ja, spodnie i bluzki nie masz, no co ty, nie wygłupiaj się:) :)

Ale pozbywam się resztek i to sprawia mi największą radość, bluzka bez formy, zużyłam kawałek batystu w drobne kropeczki i haftowaną batystową wstawkę. Taki materiał nazywa się plumeti, szyłam kiedyś z niego bluzkę ale Naomi. Tak pamiętam to, zobaczyłam w gazecie Naomi Campbell w białej bluzce na plaży i mnie oszołomiło.

 Muszę taką mieć !!! 

I miałam taką!!!

 Trzy dni lupa, szycie i dzierganie na szydełku, chodziłam w niej z dumą.

 Ale zostało mi batystu, za dużo żeby wyrzucić, za mało żeby uszyć coś nadającego się do chodzenia.

Myślenie jest owocne, pozszywać, dodać, zakryć a przy okazji resztek nie ma. Bluzka powstała, może nie na wielkie okazje, ale jak to mówią, po domu jest jak znalazł.