Na manewry czas, spodnie w kolorze khaki i bluzka we wzory.

Skoro kupiłam modny kolor, to muszę szybko uszyć i chodzić, bo zaraz wyjdzie z mody i poleży parę lat zanim wróci do łask. Nie jest to kolor popularny to i długo nie zabawi, ale ja go bardzo lubię i muszę wykorzystać. 

Z ostatniego porywu khaki została mi tylko marynarka i szmizjerka, resztę rzeczy się pozbyłam a szkoda, teraz już tak nie robię, wyrzucam tylko to co zniszczone, w najbliższym czasie robię czystki w szafie i na półkach, ale takie praktyczne, zniszczone, pozaciągane i brzydkie oraz te niezałożone przez rok, jazda z mojej szafy. 

Bluzka uszyta już jakiś czas temu, ale nie chodziłam bo spodni nie miałam.

Model bardzo mi się podobał, ale nie wzięłam pod uwagę, że przeznaczyłam na niego punto i jest ono grubszym materiałem a nie szyfonem jak proponuje Burda, ale od czego myślenie, skoro chcę taką to znajdę sposób. Po pierwsze musiałam zrezygnować z marszczenia bo wyglądało okropnie jak stercząca góra, nie chciałam gumek w rękawach bo zawsze mnie cisną w to miejsce wszyłam szerokie mankiety, które mogę podciągać i taki goły dekolt w serek na zimę też mi się nie widział, wykroiłam wiązanie, które doszyłam tylko z tyłu, mogę je dzięki temu wiązać na różne sposoby. Bluzkę wytaliowałam, bo forma niczym worek tak szeroka, ale od czego nożyczki, szyfon może i ładnie wygląda w szerokich formach, ale punto nie bardzo.

Dół przeszyłam podwójną igłą.

Skoro mam bluzkę to muszę uszyć do niej spodnie. Wybrałam model prosty z zamkami, bo nie można wszystkich takich samych szyć bo już się nudzą. 

Formę musiałam pozmieniać, bo po pierwsze wydawały mi się bardzo wąskie, zerknęłam w Burdzie tam aż piszczą na modelce o nie jak tak nie chcę, dodałam z każdej strony po dwa cm i trochę na zapasy ale tylko na nogawkach, w góry tylko na zapasy,  zamek wszyłam z przodu bo zawsze spodnie tak lepiej się układają, zrezygnowałam z zamków na dole, bo już wiem, że są niewygodne jak się wkłada do kozaków, strasznie cisną te zamki. Skróciłam stan spodni i z przodu i z tyłu po 3 cm. Po zszyciu do przymiarki okazało się, że nogawki są tak wąskie, że ledwo wkładam nogi a góra to obwisły balon, prucie i zszyłam nogawki na samym koniuszku materiału a górę zwęziłam, przymiarka, w pasie odstaje, prucie, zwężanie, przymiarka. Pasuje :)

Forma nienajlepsza do mojej figury, musiałam pozmieniać jeszcze podkroje (ale tu to już każdy indywidualnie dopasowuje) w zasadzie zmieniłam każde miejsce na formie.

Materiał, który kupiłam nie jest jerseyem, ale zawiera włókna rozciągliwe, gdybym skroiła jak każe Burda to tylko kosz, bo już nic się nie da zrobić, a moje nogi nie należą do grubych co z kobietami o ciut grubszych nogach, nawet dzianina tu nie pomoże.

 Zamki wszyłam tak jak widać na tym zdjęciu wyżej, zawsze fastryguję, mam większą pewność, że będzie dobrze. Po przymiarkach i dopasowaniu spodnie leżą fajnie, są wygodne, te zamki spodobały mi się bardzo, muszę częściej tak wszywać do spodni.

Pogoda już coraz mniej sprzyja robieniu zdjęć na dworze, trzeba przenieść się powoli do domu i czekać spokojnie na wiosnę.

Bluzka

Burda 11/2016

Model 109

Materiał: punto milano 1,2 m

Podwójna igła do przeszycia 

Spodnie

Burda 9/2016

Model 111

Materiał średniej grubości z włóknem rozciągliwym 1,1 m

Zamek zwykły do spodni

Jeden guzik

Kawałek fizeliny do usztywnienia paska

Dwa zamki ozdobne 11 cm

Wiązanie przy szwie ramienia

*Po zrobieniu zdjęć, szyją obracam tylko w jedną stronę, jazda samochodem staje się zabawna. Ale ważne, że szyć można bo patrzę tylko do przodu. Dzisiaj sukienka, strasznie chce mi się szyć.